سود کسب و کارها با از بین بردن مشکلات اجتماعی روند صعودی خواهند داشت.

جهان امروز ما سرشار از مشکلات می باشد در مورد این مشکلات شنیده ایم امروز ، دیروز و هر روز . طی سالهای سال . مشکلات جدی ، مشکلات بزرگ ، مشکلات فوری ، کمبود آب ، کمبود غذا ، جنگل زدایی ، فقدان تخصص ، ناامنی ، آلودگی و…..

درپس هر مشکلی ، مشکلات دیگری هم هست و به این فکر میکنیم چیزی که این زمان را در این مدت کوتاه زندگی ما در روی زمین سبت به دورانهای دیگر متفاوت میکند ، آگاهی از این مشکلات است . ما خیلی خوب آگاه هستیم ولی چرا برای رسیدگی به این مشکلات دچار درد سر می شویم ؟

آیا مشاغل در این میان نقشی دارند ؟ اگر دارند نقش آنها چیست ؟

اگر بخواهیم این موضوع را بررسی کنیم بایستی به این فکر کنیم که نگاه و درک ما از این مشکلات و راه حل های مرتبط با این چالشهای بزرگ اجتماعی که با آنها روبرو هستیم چگونه است ؟
تمایل داریم به این راه حل ها به صورت NGO (سازمان مردمی ) یا حکومتی یا در قالب انسان دوستانه نگاه کنیم . در واقع این نوع موجودیت سازمانی منحصر به فرد این دوره ، همین ظهور فوق العاده سازمانهای غیر دولتی و سازمانهای اجتماعی است .
این شکل جدید و منحصر به فرد سازمانی که رشد آنها را دیده ایم ، نوآوری فوق العاده ، انرژی فوق العاده و استعدادهای فوق العاده ای از طریق این ساختار جمع شده اند تا تلاشی برای پرداختن به این چالش ها باشند . و بسیاری از ما عمیقا درگیر این مسایل هستیم .
یک حقیقت عجیب وجود دارد و آن این است که پیشرفت ما سریع نیست و این مشکلات دلهره آور هستند و هر راه حلی که به دست می آوریم راه حلهایی کوجک هستند که باعث می شوند پیشرفت ما تدریجی باشد .

مشکل اساسی ما در مواجه با این مشکلات اجتماعی چیست ؟

اگر تمام پیچیدگی ها را نادیده بگیریم ما مشکل وسیع عمل کردن داریم .ما نمیتوانیم وسیع عمل کنیم ، میتوانیم پیشرفت کنیم ، می توانیم منافع را کسب کنیم ، نتایج را نشان دهیم امور را بهتر کنیم ، بهتر کار کنیم ، خوب کار کنیم ، اما نمیتوانیم وسیع عمل کنیم نمیتوانیم در مقیاسی وسیع در این امور اثرگذار باشیم .
چرا ؟ چون ما منابع لازم را نداریم و این امر کاملا واضح است . و اکنون نسبت به دهه های قبل هم روشنتر می باشد . برای برخورد با این مشکلات در مقیاسی بزرگ پول کافی وجود ندارد تا با این مشکلات به نحوی مناسب روبرو شویم .

کمیاب بودن منابع در برخورد با این مسایل همچنان در حال افزایش می باشد پس اگر نبود منابع مشکل اساسی باشند . چاره چیست ؟ منابع در جامعه کجاها می باشند ؟ آن منابع چگونه به وجود می آیند ؟ آیا با تمام چالشهای اجتماعی برخورد کنیم ؟
برخورد با آنها بسیار واضح و روشن است .

همه آنها در کسب و کارها جمع شده اند .

تمام ثروت ها به وسیله کسب و کارها به وجود می آیند .

کسب و کار ثروت به وجود می آورد البته هنگامی که به سود میرسد .و به این صورت تمام ثروت به وجود می آید . و نیاز ها با سود برآورده میشود که حتی به اهدا کردن و به خیریه هم منجر میشود و همچنین پرداخت مالیتها نیز صورت میگیرد.
تمام منابع از اینها سرچشمه میگیرند ، تمام کسب وکار میتواند منابع را بسازد. موسسات دیگر میتوانند از آنها استفاده کنند تا کارهای مهم انجام دهند اما فقط کسب و کار است که این منابع را خلق میکند و به وجود می آورد هنگامی که بتواند محص.لی را به سود برساند از طریق این سود منابع نیز به طور قدرتمندی می تواند ساخته شود .

سوال این است چطور از آنها استفاده کنیم ؟ چطور آنها را بکار ببریم ؟

کسب و کار هنگامی که به سود میرسد آن منابع را به وجود می آورد .

سود چیست ؟

سود یعنی تفاوتی اندک میان قیمت و هزینه ای که برای تولید محصول و یا هر راه حلی که کسب و کار به وجودمی آورد وبرای حل مشکل از آن میخواهیم استفاده کنیم می باشد.

اما این سود یک نوع جادو محسوب میشود .

چرا؟ چون این سود اجازه میدهد تا راه حلی که ما ساخته ایم به طور بینهایتی گسترش یابد چرا که اگر ما بتوانیم سود ایجاد کنیم برای 10 و 100 و میلیون هم می توانیم در نتیجه راه حل نیز به خودی خود به راهش ادامه میدهد .

این کاریست که کسب و کار وقتی به سود میرسد انجام میدهد .

حال همه این حرفها چه ارتباطی به مشکلات اجتماعی دارد ؟

یک روش این است که از سود برای حل مشکلات اجتماعی استفاده کنیم .و آن را مجددا در مشکلات اجتماعی بکار بگیریم .البته قدرت کسب و کار بیش از این است ومسئولیت بیشتری درمقابل مشکلات اجتماعی دارد .
این مسیری عادی است که ما در کسب و کار طی کرده ایم .
اما این مسیر ما را به هدف اصلی که میخواهیم نمیرساند .

برداشت همه در زمینه کسب و کار و اقتصاد این است که در واقع ، یک معاوضه ای بین عملکرد اجتماعی و اقتصادی وجود دارد ، پنداشت عمومی این میباشد که کسب و کار سود آور می باشد ولی منجر به مشکلات اجتماعی می شود ،

نمونه بارز آن آلودگی هوا توسط صنایع می باشد . و هرچه کسب و کار آلوده کننده تر باشد پول ساز تر می باشد .اگر بخواهد در فکر کاهش آلودگی باشد عملی پرهزینه می باشد بنابراین کسب و کارها هیچ وقت قصد انجام این کار را ندارند .

در واقع با این نگرش داشتن فضای کاری ناامن سود آور است و داشتن فضای کاری ایمن بسیار پر هزینه می باشد پس کسب و کاری پول بیشتری دارد که نسبت به ایجاد فضای کاری ایمن هزینه ای نکند .

این یک پنداشت عمومی بوده است و میباشد .

بسیاری از شرکتها گرفتار این پنداشت عمومی هستند و در مقابل بهبود زیست محیطی و بهبود محل کار و سلاکت روحی و روانی کارکنان مقاومت میکنند .

اما اکنون این مساله مورد انتقاد بعضی کسب و کارها می باشد .هر چه عمیقتر وارد این مسایل اجتماعی می شویم میبینیم که کسب و کار نمیتواند بوسیله مسایل اجتماعی سود آور باشد به هیچ عنوان منطقی نیست .

بلکه کسب و کارها می توانند به وسیله حل مسایل اجتماعی سود کسب کنند .

کاهش تولید آلودگی سودآور می باشد . پول را ذخیره می کند . کسب و کار را کاراتر میکند . منابع را هدر نمیدهد .

داشتن یک محیط کار ایمن و جلوگیری از حوادث باعث رونق کسب و کار میشود زیرا نشانه ای از وجود فرایندهای مناسب می باشد

حوادث و بیماریها بسیار پر هزینه هستند .

با هر مشکلی پس از مشکل دیگر یاد میگیریم در واقع هیچ بده بستانی بین پیشرفت اجتماعی و کارایی اقتصادی اساسا وجود ندارد .

مساله دیگر سلامتی است .

در واقع ما متوجه شدیم که سلامتی کارکنان مساله ایست که باید به آن اهمیت داد زیرا سلامتی به کارمندان اجازه میدهد که پویاتر باشند . و از سر کار غیبت نکنند . کار عمیقتر ، کار جدید ، تفکر جدید، در تلاقی مشکلات اجتماعی و کسب و کار عملا نشان میدهد که میان آن دو یک افزایی اساسی و عمیق وجود دارد مخصوصا وقتی نگاهتان به آینده خیلی نزدیک نمی باشد.

درآینده نزدیک گاهی اوقات میتوانید خودتان را درباره اینکه اهداف متفاوتی وجود دارند گول بزنید ،اما در بلند مدت ، نهایتا ما یاد میگیریم که این مساله در همه زمینه ها درست نمیباشد .

پس چطور می توانیم از قدرت کسب و کار در برابر مشکلات اساسی که داریم استفاده کنیم ؟

به عنوان مثال از آبیاری قطره ای می توانیم برای کاهش مصرف آب به طور قابل توجهی استفاده کنیم .مانند شرکت آبیاری jain
یا مانند شرکتهایی مثل ” داو” که تغییری اساسی در محصولاتشون از چربی ترانس و چربی اشباع شده به محصولات ابداعی جدید دادند .
یا شرکتهایی در محصولات چوب فیبر هست که راهی یافتند تا از نابودی جنگلهای قدیمی جلوگیری کنند و با استفاده از اوکالیپتوس ، مقدار محصول بسیار بیشتری از هر هکتار را بدست آوردند  و کاغذ بیشتری را نسبت به بریدن درختهای قدیمی تولید کردند.

شرکتهایی مثل سیسکو هستند که 4 میلیون نفر رو در زمینه IT آموزش دادند تا عملا مسئولیت پذیر باشند و در عین حال به توسعه و گسترش فرصت های فن آوری اطاعات بپردازند و کسب و کار را ترقی دهند .

در واقع فرصتی مهم در دست کسب و کارهای امروزی وجود دارد تا مشکلات را ببینند و برآنها اثر بگذارند .
و این فرصت بزرگترین فرصت تجاری می باشد که در کسب و کار ناظریم .
و سوال این است که چگونه تفکر کسب و کارها را به این ارزش مشترک پذیرفته شده تطبیق دهیم ؟
این همان چیزی است که ارزش مشترک می نامیم .

” توجه به مشکلی اجتماعی با مدلی تجاری “.

در واقع ارزش مشترک همان سرمایه داری است .اما نوع والاتری از سرمایه داری می باشد .
ارزش مشترک وقتی است که بتوانیم همزمان ارزش اجتماعی و ارزش اقتصادی ایجاد کنیم .
یافتن این فرصتهاست که بزرگترین امکان را برای ما فراهم می کند تا واقعا با مشکلات اجتماعی روبرو شویم چرا که ما می توانیم در حجمی بزرگ کار انجام دهیم .

در چند سطح مختلف ارزش مشترک را می توان ارائه نمود .
به منظور اینکه این اتفاق عملی باشد باید دیدگاه کسب و کار را تغییر دهیم.
کسب و کارها نباید نگران مشکلات اجتماعی باشند چون این مسایل ، مسایل فرعی می باشند و آنها را از هدف اصلی خود دور می کنند شرکتها و ادارات مخصوص حل مشکلات اجتماعی وجود دارد.

مایکل پورتر :استراتژیست

اما مساله مهمی که باید توجه کنیم اینجاست که:
اگر کسب و کارها و شرکتهای حل مسایل اجتماعی با هم همکاری نکنند به تنهایی کاری از پیش نخواهند برد .
اگر دیدگاه کسب و کارها را عوض کنیم می توانیم دنیای در حال نابودی را عوض کنیم .